Istanbul'u seviyorum

Hoihoi!

Alweer te lang geleden, I know. Ik wist even een tijdje niet zo goed waar ik over moest schrijven, het gaat hier allemaal zijn gangetje. Nu ik hier wat langer woon zit ik in een soort routine en is het ‘nieuwe’ er een beetje af. Maar ondanks dat bedacht ik me dat er eigenlijk wel genoeg dingen zijn om te vertellen!

Zo werd een tijdje geleden de marathon gelopen in Istanbul. De enige dag in het jaar dat de Bosporusbrug wordt opengesteld voor voetgangers. Natuurlijk heb ik niet mee gedaan met de marathon, maar wel met de ‘fun run’ die een half uurtje later startte. Dit was een route van 8 km die begon vlak voor de brug. Het was een hele happening. Er waren veel mensen, muziek en er werden Turkse vlaggetjes uitgedeeld. Ik vond het heel leuk! Hardlopen met een Turkse vlag in mijn hand en een prachtig uitzicht over Istanbul =)

Daarna had ik midterms; of terwijl tussentijdse tentamens. De meeste studenten kijken hier een beetje neer op het niveau van de Universteit, maar ik heb toch best hard gestudeerd omdat ik totaal geen idee had wat ik moest verwachten. Uiteindelijk vielen de tentamens zelf inderdaad erg mee en heb ik ze prima gehaald. Wel even wennen dat ze hier ook tentamens geven in het weekend. Zo zat ik op zaterdag om 13:00u aan mijn tentamen (viel trouwens nog mee, want andere studenten moesten zondagochtend 9 uur!). En tentamens maak je hier blijkbaar met potlood. Nouja, dat waren wel de grootste verschillen met Nederland.

Verder heb ik in de tussentijd 2 bezoekjes gehad. Heel gezellig weekendje gehad met Lieke! Veeel bij te kletsen na 2 maanden! We hebben ook een middag met een vriend van haar opgetrokken. Hij heeft ons wat leuke plekjes laten zien in het Aziatische gedeelte. Ook had hij heel lief 2 rozen kransen voor ons gekocht, waardoor we de rest van de dag met die krans op ons hoofd rondliepen (zie foto). Hij is homoseksueel en heeft ons het een en ander verteld over wat dat met zich mee brengt hier. Ondanks dat Istanbul erg westers is in veel opzichten en er echt wel een homoscene is, wordt het blijkbaar niet echt geaccepteerd. Zo woont hij samen met zijn moeder en zij weet niets van zijn vriend en is nog steeds in de veronderstelling dat hij met een meisje zal trouwen. Hij heeft nu ook een soort ‘nep-vriendin’, een meisje die zelf al eens getrouwd is en dat niet meer wil. Zo hebben ze beiden een soort dekking voor de samenleving. Ik vond dit toch wel schokkend om te horen, misschien naïef van mij als Nederlander.
Ook is mijn moeder langs geweest eind november! We hebben 1 dag met alleen maar regen gehad en de volgende dag heerlijk in de zon gezeten met een t-shirtje. Elke dag is het weer hier een verassing. Natuurlijk hebben we wat attracties in Istanbul bezocht. Zo ook het Dolmabahce palace. Helaas mochten we geen foto’s nemen van binnen, maar het paleis was erg indrukwekkend.

Sinterklaas heb ik hier gelukkig niet hoeven missen! Met wat Nederlanders en Belgen hebben we sinterklaasliedjes opgezet en een dobbelspel gedaan. Toch wel wat anders dan de gedichten, maar wel heel gezellig. Mijn winst was twee schattige Turkse theeglaasjes!

Als laatst heb ik afgelopen weekend een ‘Zumba-party’ gehad. Mijn docente en nog een stuk of 6 andere docenten hadden een zaal gehuurd en al hun leerlingen uitgenodigd. Dus stonden we met zijn allen 2 uur lang zumba te dansen. Ik heb zelfs nog met mijn groep op het podium gestaan met zo’n Turks belletjesding om ons middel haha. In Nederland zou ik het niet zo snel doen, maar hier ken ik lekker toch niemand (a)

Oja en nu echt als laatst: ik heb mijn residence permit!! Nu ben ik officieel legaal in Turkije en kan ik overal heen vliegen waar ik wil en gewoon zonder problemen terug komen. Toch wel fijn. Ik had verwacht dat het een heel gedoe zou worden om het ding op te halen bij de politie, maar ik geloof dat ik geluk heb gehad. Ik was namelijk na 1 uurtje het gebouw weer uit (sommigen hebben daar meer dan 6 uur zitten wachten). Het blijft wel een beetje raar hoor, die macho-politie-met-machinegeweren hier.

Volgend weekend ga ik weer een tripje maken! Ik zal dit keer niet zo lang meer wachten erover te vertellen. Heeel veel liefs aan jullie allemaal in het (nog steeds besneeuwde?) Nederland!